عجیب

امروز حس عجیبی داشتم.با دوستای قبل از دوران دانشگاهم رفته بودم بیرون با دوتاشون.قاعدتا باید حالم خوب شده باشه از اینکه پیششون بودم و معاشرت کردم اما نیست.دلم میخواست زودتر برم خونه.اینا دوستایی ان که از اول ابتدایی باهاشون بودم ینی باید خیلی صمیمی باشیم اما نیستیم.میگیم میخندیم اما دلم پیششون نیست.یجور دیگه شدن.منم عوض شدم اما نه به اون شدت.واقعا دانشگاه رفتن انقدر آدما رو عوض میکنه؟اره عوض میکنه.من خودم خیلییی بزرگ شدم اما حجابم ،رفتارم اونقدرا عوض نشد.نمیدونم مشکل از منه؟من از دنیا عقبم؟

چرا پس من هیچ حرفی ندارم که باشون بزنم؟از اون حرفای از ته دل

ای بابا منم امشب زده به سرم